Świadome sny mogą być wykorzystane w zwalczaniu koszmarów,
jako narzędzie poznania swojej jaźni albo też dla rozrywki. W snach, gdzie
śniący posiada odpowiednio wysoki poziom kontroli nad treścią marzenia sennego,
można zrealizować każde swoje pragnienie.
Spontaniczne i chwilowe uzyskanie stanu świadomego snu może
nastąpić bez żadnych wstępnych warunków. Szacuje się, że 20% populacji
doświadczyło przynajmniej raz w życiu snu świadomego. Czasem samo czytanie czy
rozmowa o tym zjawisku indukuje świadomy sen. Wiele technik medytacyjnych,
kładących nacisk na rozwój wewnętrzny wspomina o możliwości utrzymania
świadomości także we śnie.
Świadomego śnienia można się nauczyć. Dzięki specjalnym
technikom śniąca osoba może zorientować się, iż otaczająca ją rzeczywistość
jest wyimaginowana. Towarzyszy temu zazwyczaj niezwykły szok (niegroźny), który
przeważnie prowadzi do ocknienia się lub tzw. fałszywego przebudzenia.
Podczas świadomego snu będziesz pewny że wszystkie czynności
które wykonujesz w śnie odbywają się naprawdę. Będziesz robił rzeczy
niemożliwe. Trudno opisać możliwości ponieważ są one nieograniczone. Podczas
snu możesz nawet: lewitować, jeździć samochodami, latać helikopterami
samolotami itp. Po wybudzeniu możesz mieć chwilowy mętlik w głowie ale po
chwili dojdziesz do siebie i uświadomisz sobie że to był tylko sen.
Niektóre substancje, także występujące naturalnie w
rozmaitych ziołach, mogą ułatwiać osiągnięcie LD. Z kolei inne wręcz przeciwnie
– leki typu SSRI, choć często wywołują nienormalne sny, według niektórych
zaznajomionych z tematem utrudniały osiągnięcie świadomego snu.
LD praktykowali i praktykują niektóre autochtoniczne narody
Ameryki (plemię Yaqui na północy Meksyku), Azji (senońska kultura w Malezji,
mieszkańcy Tybetu, Indii – Joga świadomego śnienia). Dynamika wzrostu
zainteresowania teorią i praktyką świadomego snu jest największa w USA, krajach
skandynawskich, Wyspach Brytyjskich, Australii (oraz w krajach sąsiednich) i w
Polsce.
Świadome śnienie zostało odkryte przez nowoczesną naukę
równolegle w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W połowie lat
siedemdziesiątych Keith Hearne wraz z Alanem Worsleyem dokonali potwierdzenia
faktu świadomego snu przy użyciu ruchów gałek ocznych. Niezależnie od nich
identyczny eksperyment został przeprowadzony przez Stephena LaBerge'a.
Zwykle nie zdajemy sobie sprawy z jego istnienia. Jest to
pewnego rodzaju klatka, nakładana przez mózg na ciało podczas snu. Powoduje on,
że gdy w śnie np. biegniemy, nie wykonujemy ruchów w rzeczywistości. Gdy
zasypiamy, nie zdajemy sobie sprawy z jego obecności – rozpoczyna się on, gdy
mózg jest pewien, że straciliśmy świadomość. Jeżeli natomiast zachowamy
świadomość podczas zasypiania, i dotrwamy wystarczająco długo, aby w niego
wejść, możliwe są halucynacje. Od kolorów i prostych kształtów do osób i
miejsc. Osoby mające długotrwałe problemy z zasypianiem, mogą niechcący wejść w
ten stan.
Paraliż senny jest najczęściej bardzo nieprzyjemny. Występuje
uczucie duszenia się i czasami czyjejś obecności. Paraliż senny był źródłem
wielu przesądów, nazywano go dusiołkiem, zmorą senną itp. Występuje on jednak
bardzo rzadko, średnio u 0,041% ludzi doświadczających świadomych snów.
Paraliż senny nie obejmuje nerwów kontrolujących ruchy gałek
ocznych, dlatego w czasie marzeń sennych takie ruchy występują. Jest to sposób
na stwierdzenie, czy dana osoba śni. Fazę snu, w której występują ruchy gałek
ocznych, nazwano REM (Rapid Eye Movement).
Zjawisko związane blisko ze świadomym snem. Często występuje
ono podczas niepełnego wybudzenia się. Śpiący otwiera oczy, rozgląda po pokoju,
czasem zaczyna swoje poranne czynności. Po chwili orientuje się, że to wszystko
wciąż jest snem – bardzo rzeczywistym snem. Prawdziwe przebudzenie następuje na
ogół kilka chwil później. Niektórzy wykorzystują celowo fałszywe przebudzenia,
jako technikę stabilizacji świadomego snu.
Eksterioryzacja (ang. Out of body experience, OOBE) trochę
przypomina świadomy sen. Techniki eksterioryzacji przypominają te służące do
indukcji świadomego snu typu WILD. Innymi słowy, w typowym przeżyciu OOBE nie
dochodzi do przerwania świadomości, lub jest to jedynie krótka (pomijalna z
punktu widzenia klasyfikacji) przerwa. Istnieje pogląd, według którego LD, a w
szczególności WILD, nie różni się co do natury od OOBE – jedyną różnicą jest
przekonanie osoby znajdującej się w danym stanie. Inna zatem jest interpretacja
– jedna osoba nazwie swoje przeżycia "świadomym snem", druga uzna, że
dokonała wyjścia z ciała. Hipotezę, że zjawisko powszechnie nazywane OOBE jest
w istocie świadomym snem, wspierają dwa fakty:
Robert Monroe nie znał pojęcia świadomego snu;
Osoby posiadające zdolność tzw. postrzegania
parapsychicznego (ang. remote viewing) opisują swoje przeżycia w zupełnie inny
sposób – nie jako wrażenie opuszczenia ciała.
Nie wykluczając zatem możliwości zdalnego widzenia lub
innego typu parapsychologicznych fenomenów występujących podczas snów i snów
świadomych, hipoteza tożsamości LD i OOBE podaje w wątpliwość fakt opuszczenia
ciała. Należy jednak zwrócić uwagę, że osoby opuszczające ciało opisują
dokładnie odwiedzane miejsca, nawet jeśli nigdy nie oglądali ich za pomocą
cielesnych zmysłów.
Istnieją też inne halucynacyjne przeżycia, np. wrażenie
wyjścia z ciała podczas doświadczenia bliskiego śmierci tzn. śmierci klinicznej
(ang. Near Death Experience, w skrócie NDE), które można zaliczyć do tej samej
grupy zjawisk co LD i OOBE. Są między owymi zjawiskami podobieństwa oraz
różnice i nie została stworzona akceptowana przez ogół klasyfikacja.
Przykładowo, za LD można uważać jedynie sny typu DILD, zaś WILD byłyby de facto
eksterioryzacją.
Sny można podzielić ze względu na metodę indukcji. Jeśli
element snu, nasze w nim zachowanie lub odruchowa reakcja wewnątrz snu, już po
jego rozpoczęciu, uświadamiają nam fakt śnienia, mamy do czynienia ze
Świadomym, Indukowanym Snem (ang. Dream Inducted Lucid Dream lub jako akronim
DILD). Jeśli natomiast wchodzi się w sen bez utraty świadomości, lub tylko z
bardzo krótkim okresem jej braku, mówi się wówczas o Śnie Indukowanym Jawą
(ang. Wake Inducted Lucid Dream, w skrócie WILD). W zależności od metody
indukcji, rezultatem może być WILD lub DILD.
Świadome sny mogą różnić się intensywnością doznań, stopniem
kontroli, długością trwania i wieloma innymi parametrami.
W świadomym kontrolowanym śnie możliwości są ogromne można powiedzieć nieograniczone...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz